Bittabi Osmanlıca Ne Demek?

Bittabi Osmanlıca, Osmanlı Türkçesinin son dönemini ifade eder. Osmanlı Türkçesi, XVI. yüzyılda Türkçenin bir biçimidir ve herhangi bir belirli dili ifade etmez. XVIII. yüzyılda, Osmanlı Türkçesi, çoğu Batılı kaynaklara göre, anlaşılması zor bir dildi. Bu dili, çoğunlukla Türklerin konuştuğu ve yazdığı lisan olarak görenler de oldu.

Bittabi Osmanlıca, XVI. yüzyılın sonlarından XIX. yüzyılın başlarına kadar konuşulan ve yazılan dilin son biçimidir. 1839’da Tanzimat Fermanının ilanıyla, Osmanlıca’nın arka planını oluşturan Türkçe, Araplaştırma ve Farslaştırma sürecine sokulmuştur.

Bittabi Osmanlıca, Türkçenin son dönemidir. Türkçe, Araplaştırma ve Farslaştırma sürecinin sonrasında, Osmanlıca’nın çok daha yozlaşmış bir biçim olarak kalmasını sağlamıştır. Bittabi Osmanlıca, Türkçeden özgün yazım ve heceleri almıştır. Bunların arasında, harflerin kullanımında Türkçeden farklılıklar olmasına rağmen, Osmanlıca’da kullanılan çoğu kelime aynıdır.

Bittabi Osmanlıca, bu süreçlerden sonra özgün bir dildir. Bittabi Osmanlıca’da, çoğu kelimenin Türkçe kökenli olduğunu görmek mümkündür. Osmanlıca, bu Türkçe kökenli kelimelerin yanı sıra, Araplaştırma ve Farslaştırma sürecinin de etkisiyle, İranlı, Arap ve Avrupa kelimelerinden oluşur.

Bittabi Osmanlıca’nın, Türkçenin son dönemini temsil ettiği söylenebilir. XIX. yüzyılda, Türkçe’nin arka planını oluşturan Osmanlıca, Türkçenin son dönemi olarak kabul edilir. Bu dönemde, Türkçe, Araplaştırma ve Farslaştırma süreçlerinin etkisiyle, yeni bir biçime bürünmüştür. Bittabi Osmanlıca, bu süreçlerin etkisiyle oluşan özgün bir dildir.